วันอาทิตย์ที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558

ประวัติท่านโอดะ โนบุนากะ

    ประวัติท่านโอดะ โนบุนากะ

 โอดะ โนบุนางะ เป็นขุนพล และไดเมียวสำคัญในยุคเซนโกกุ 
ที่เกือบจะยึดครองญี่ปุ่นได้หมด
เป็นขุนพลที่มีชื่อเสียงที่สุดตลอดกาลคนหนึ่งของญี่ปุ่น 
มีชื่อเสียงจากไอเดียการรบที่แปลกแหวกแนวจนข้าศึกคาดไม่ถึง 

โนบุนางะเกิดมาในตระกูลโอดะ ซึ่งโนบุฮิเดะเป็นไดเมียว ในจังหวัดโอวาริ
ตระกูลโอดะนี้เป็นหนึ่งในตระกูลซามูไรเล็กๆ ที่สามารถที่จะครอบครองจังหวัดไว้เพียงจังหวัดเดียว
(ในกรณีนี้คือ จังหวัดโอวาริ) ในระหว่างยุคเซ็นโกคุ ในปี 1551

จังหวัดโอวาริ ไม่ได้ถูกปกครองทั้งหมดโดย โอดะ โนบุฮิเดะ 
แต่จังหวัดโอวาริ โดนแบ่งเป็นสองส่วน โดยคนของตระกูลโอดะสองสาย
คือ คิโยซึ โอดะ (ของโนบุฮิเดะ) กับ อิวาคุระ โอดะ
ซึ่งมีอิทธิพลพอๆกัน แต่ว่ากันว่าพื้นที่ของ อิวาคุระ เยอะกว่าของคิโยซึ ซะอีก
(แต่ทางอิวาคุระจะเป็นพวกรักสงบ ต่างจากสายคิโยซึ)
โนบุฮิเดะมี ลูกชายคนโต(โนบุฮิโระ)เกิดกับสนม 
ส่วนโนบุนางะเป็นลูกเมียหลวง และมีโนบุยูกิเป็นน้องร่วมมารดา 
โนบุนางะเลยเป็นผู้สืบทอดที่ถูกต้องของ โนบุฮิเดะ
และเค้าออกจะมีพฤติกรรมแปลกประหลาดจากลูกผู้ดีหรือซามูไรทั่วไปอยู่มากทีเดียว
โนบุนางะชอบที่จะทำตัวอยู่นอกกรอบ แปลกแยก และแปลกประหลาดในสายตาคนอื่นๆเสมอ

ตอนโนบุฮิเดะตายนั้น ในงานศพของพ่อตัวเอง 
โนบุนางะ(ที่แทบทั้งชีวิตแทบไม่ได้อยู่กับพ่อเลย) กลับมางานศพในชุดประหลาดๆของตนเอง 
และยังขว้างของใส่แท่นพิธี ทำให้คนจำนวนไม่น้อยไม่พอใจมากขึ้นไปจากพฤติกรรมที่ไม่ปกติของโนบุนางะ
ที่ขึ้นชื่อลือชามาก่อนหน้านี้นานแล้ว (สมกับที่เค้าขนานนามกันว่า "ตัวตลกแห่งโอวาริ" เพราะชอบแต่งตัวแปลกๆ 
ทำตัวแปลกๆ เหมือนไม่มีแก่นสาร แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่เกรงกลัวหรืออยู่ใต้กฏของใคร)

ด้วยเหตุต่างๆดังกล่าวทำให้คนจำนวนไม่น้อยหันไปสนับสนุน โนบุยูกิ 
แทนที่จะเป็นโนบุนากะ ตามที่โนบุฮิเดะผู้พ่อได้สั่งเสียไว้
ซึ่งต่อมา โนบุนางะ ใช้เวลาถึง 7-8ปี ในการกำราบส่วนต่างๆจนรวบรวมโอวาริเป็นหนึ่งเดียวได้

โอดะ โนบุนางะขึ้นเป็นหัวหน้าของตระกูล ในปี 1558 เขาได้ โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ(ฉายาเจ้าลิง)
มารับใช้ 
โนบุนางะนั้นชนะศึกได้มากมายเพราะ มีการนำปืนไฟมาใช้ในกองทหารของตัวเอง 
โดยตั้งเป็นกองทหารซึ่งเป็นหน่วยที่ใช้ปืนในการโจมตี ต่างจากศัตรูคนอื่นๆ ที่มีปืนไฟ 
แต่ใช้การแจกจ่ายกันไปใช้ เลยทำให้รบไม่ได้ผลเท่าที่ควร

ทำให้เค้ากลับกลายเป็นหนึ่งในนักรบที่เก่งสุดในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น
รวมถึงคิดค้นการรบและการใช้อาวุธแบบต่างๆมากมายที่ทรงประสิทธิภาพในการรบ
นอกจากนี้ยังเป็นนักปกครองและพัฒนาผู้มองการไกลที่เล็งเห็นถึงประโยชน์ของการค้าขาย
เพื่อส่งเสริมความแข็งแรงของบ้านเมืองและการทหารอีกด้วย

โอดะ โนบุนางะ เข้าสู่เกียวโตในปี 1568 โดยมีโยชิอากิเป็นโชกุนตระกูลอะชิคางะหุ่นเชิดของตัวเอง 
แต่โนบุนางะครองอำนาจที่แท้จริงอยู่หลังบัลลังก์ของผู้บัญชาการทหารที่เป็นทางการ 
และของจักรพรรดิที่เป็นทางการ มีเหตุผลของทางราชวงศ์ที่ไม่ยอมรับตระกูลโอดะเป็นโชกุนด้วยตนเอง 
แต่การจัดสรรตำแหน่งใหม่ก็ทำให้โนบุนางะได้อำนาจอยู่ดี

ในตอนนี้ โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ (อดีตชาวนา) และโตกุกาว่า อิเอยาสึ(อดีตตัวประกันจากตระกูล มัตสึไดระ) 
พัฒนาตัวเองมาเป็นขุนพลคู่กายของ โนบุนากะแล้ว 
รองจากโนบุนากะสองคนนี้คือคนที่มีอำนาจมากที่สุด
ขณะนี้กองทัพของโนบุนางะเดินทางโจมตีกองทัพของตระกูลโมริได้อย่างเต็มกำลัง 
อาเคจิ มิตสึฮิเดะ ซึ่งปฏิบัติหน้าที่ล้มเหลวในการทำสงครามกับพวกโมริ 
ได้เรียกกลับมาโนบุนากะส่ง โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ไปทำสงครามแทน ฮิเดโยชิ
ปิดล้อมปราสาทพวกนั้นที่ทาคามัตสึไว้ เขาถึงกับเปลี่ยนเส้นทางแม่น้ำใกล้ๆ เพื่อไขน้ำเข้าท่วมปราสาท 
พวกตระกูลโมริรวมกำลังทั้งหมดเพื่อทำลายวงล้อมให้ได้ เมื่อฮิเดโยชิรู้ว่าเขากำลังจะเผชิญหน้ากับสงครามครั้งใหญ่ 
เขาก็รีบขอกำลังเสริม โนบุนางะส่งกองกำลังเกือบทั้งหมดรวมทั้ง โตกุกาว่า อิเอยาสึ 
ไปช่วยบดขยี้ข้าศึก ทำให้เขาอยู่ในเกียวโตกับทหารองครักษ์เพียง 100 คน แทนที่จะเป็น 2,000 คนตามปกติ

ภายหลังโนบุนางะกลับโดนลูกน้อง อาเคจิ มิตสึฮิเดะหักหลัง 
จนตาย(ว่ากันว่าทำฮาราคีรีหรือคว้านท้องไม่ก็จมในกอลเพลิง)ในวัด ฮอนโนะจิ ที่เกียวโต
โดยอาเคจิเคลื่อนกำลังอยู่แถวๆ เกียวโตพอดีในตอนที่โนบุนางะ อยู่ในเกียวโตกับทหารองครักษ์เพียง 100 คน
อาเคจิได้โจมตีโนบุนางะที่เกียวโต แต่ในวันที่ 21 มิถุนายน 1582 
โนบุนางะถูกล้อมยิงโดยคำสั่งของนายทัพของตัวเอง แต่ไม่ทราบว่าตายด้วยเหตุใดกันแน่

อาเคจิ มิตสึฮิเดะ มีความแค้นโนบุนางะมาก่อน 
ส่วนหนึ่งในสาเหตุที่มิตสึฮิเดะ ไม่พอใจโนบุนากะ 
เชื่อกันว่าเกิดตอนปี 1577 ที่โนบุนากะสั่งให้มิตสึฮะเดะไปบุกยึดปราสามของตระกูลฮาตาโนะ
ซึ่งมิตสึฮิเดะสามารถยึดทัมบะ และปราสาทดังกล่าวได้โดยแทบไม่เสียเลือดเนื้อเลย 
อาศัยเจรจาว่าสวามิภักดิ์แล้วจะรอดชีวิต
หลังจากนั้นก็พาตัว ฮาตะโนะ ฮิเดะฮารุ เข้าพบโนบุนากะ เพื่อสวามิภักดิ์
อย่างไรก็ตาม โนบุนากะ ก็สั่งประหารสองพี่น้องฮาตาโนะ
ซึ่งเป็นเหตุให้บรรดาลูกน้องของฮาตาโนะไม่พอใจและแค้นมิตสึฮิเดะอย่างมาก 
เพราะคิดว่ามิตสึฮิเดะหักหลังพานายตนไปตาย
จึงได้ลักพาตัวและสังหารแม่ของมิตสึฮิเดะในเวลาต่อมา


เรื่องว่าใครเป็นสาเหตุการตายของโนบุนากะกันแน่ ประวัติช่วงนี้คลุมเครือมากๆ
เพราะดูตรงๆจะเหมือนกับว่า มิตสึฮิเดะ เป็นคนทรยศยกทัพไปฆ่าโนบุนากะ 
แต่บางกระแสบอกว่า โนบุนากะ โดนหักหลังโดย ฮิเดโยชิ (ตอนนั้นชื่อ ฮาชิบะ ฮิเดโยชิ)
ถึงแม้จะไม่ใช่คนที่หักหลังยกทัพมาฆ่าโนบุนากะโดยตรง
แต่เป็นคนที่ตามประวัติศาสตร์แล้ว นักประวัติศาสตร์เชื่อว่า เป็นผู้หักหลัง 
และทำให้โนบุนากะต่อมาโดนล้อมกรอบและฆ่าอย่างง่ายดายโดย มิตสึฮิเดะ คือฮิเดโยชิ
เรื่องนี้เป็นประเด็นสำคัญที่มีการถกเถียงกันมานานมากในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่น
ในปี 1582 ฮิเดโยชิ เป็นคนที่ขอให้โนบุนากะไปช่วยเสริมกำลังการรบที่ปราสาททากามัตสึทั้งๆที่ไม่จำป็น
(ในความเห็นของนักประวัติศาสตร์จำนวนมาก เพราะว่าโนบุนากะช่วงนั้นมีอำนาจและกองกำลังที่แข็งแกร่งมากๆ
ไม่มีใครสามารถเข้าถึงตัวหรือจะฆ่าโนบุนากะได้ ซึ่งฮิเดโยชิก็ไม่เสี่ยงเรื่องนี้เอง 
แต่รู้ว่ามัตสึฮิเดะนั้นมีแนวโน้มจะทรยศอยู่แล้ว ฮิเดโยชิจึงกระทำการแค่ช่วยมัตสึฮิเดะทางอ้อม
โดยขอกำลังจากโนบุนากะให้เหลือทหารองครักษ์100คน หรือพูดง่ายๆว่า 
นักประวัติศาสตร์จำนวนไม่น้อยเชื่อว่า ฮิเดโยชิ ยืมมือมัตสึฮิเดะกำจัดโนบุนากะทางอ้อมนั่นเอง)

และนั่นเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้โนบุนางะตกอยู่ในตำแหน่งทางการทหารที่ล่อแหลม
และอ่อนแอที่สุด ในขณะนั้นกำลังทหารของโนบุนากะตอนนั้นโดนแบ่งไปหลายๆสาย 
และตัวเค้าเองก็พำนักที่ว่าฮอนโนะจิ ซึ่งอยู่ในเขตแดนของตัวเองโดยไม่คิดว่าจะโดนโจมตี
แต่กลับโดนมิตสึฮิเดะย้อนกลับมาทรยศตนเอง

เรื่องพวกนี้ปรากฏอยู่ในการถกเถียงทางประวัติศาสตร์ในหมู่นักประวัติศาสตร์ญี่ปุ่นมาตลอดคับ
รวมถึงภาพยนตร์หรือละครญี่ปุ่นที่เกี่ยวน้องกับประวัติศาสตร์ช่วงนี้หลายๆเรื่องก็มีกล่าวถึงในส่วนนี้เช่นกัน

ส่วนการตายของโนบุนางะ ยังเป็นการถกเถียงกันไม่จบจนปัจจุบันว่าโดนฆ่าตาย หรือฆ่าตัวตาย
แต่ส่วนใหญ่เชื่อกันว่า ไม่ฆ่าตัวตาย ก็ตายในกองเพลิง !!!
ต่อมา มิตสึฮิเดะ ก็โดนฆ่าตายโดย ฮิเดโยชิ ในศึกที่ยามาซากิ (ในอีกแค่ 11วันถัดจากวันที่ โนบุนางะตาย)

โนบุนากะเกือบจะได้ครอบครองญี่ปุ่นอย่างสมบูรณ์อยู่แล้วแต่ก็ต้องมาตายเพราะโดยลูกน้องหักหลัง
ซึ่งพอเขาตายไปแล้ว ฮิเดโยชิ ลูกน้องคู่ใจก็ถือโอกาสสถาปนาตัวเองเป็นผู้ครองประเทศเสียเลย 
เพราะตอนนั้นฮิเดโยชิมีอิทธิพลสูงสุด 

นิทาน

ตำนานกระต่ายบนดวงจันทร์



ครั้งหนึ่ง ชายชราบนดวงจันทร์ได้มองลงมาที่ป่าใหญ่บนโลกมนุษย์
เขาเห็นกระต่าย ลิง และ สุนัขจิ้งจอก
ทั้งสามอาศัยอยู่ด้วยกันที่นั่น และต่างเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน
ชายชราอยากรู้ว่าสัตว์ตัวไหนใจดีที่สุดจึงแปลงตัวเป็นขอทาน
แล้วลงจากดวงจันทร์ไปยังป่าที่สัตว์ทั้งสามอาศัยอยู่นั้น
" โปรดช่วยผมด้วย ผมหิว หิวเหลือเกิน" เขาพูดกับสัตว์ทั้งสาม
สัตว์ทั้งสามรู้สึกสงสาร ต่างแยกกันไปหาอาหารมาให้ขอทาน
ลิงนำผลไม้มาจำนวนมาก สุนัขจิ้งจอกจับได้ปลาตัวใหญ่
แต่กระต่ายไม่สามารถหาสิ่งใดมาได้เลย
กระต่ายร้องคร่ำครวญ แต่แล้วก็ได้ความคิดขึ้นมา

" ได้โปรดเถอะ คุณลิง ช่วยกรุณานำไม้ฟืนมาให้ฉันหน่อย
ส่วนคุณสุนัขจิ้งจอก ขอได้โปรดนำไม้ฟืนกองนั้นก่อไฟกองใหญ่ให้ฉันด้วย"
สัตว์ทั้งสองทำตามคำขอของกระต่าย
เมื่อไฟลุกไหม้สว่างดีแล้ว กระต่ายก็พูดกับขอทานว่า
" ผมไม่มีสิ่งใดจะให้คุณ ดังนั้นผมจะโยนตัวเองลงไปในกองไฟนี้
จากนั้นเมื่อผมถูกไฟเผาจนสุกดีแล้ว ขอให้คุณกินเนื้อของผมแทนก็แล้วกัน"
กระต่ายเตรียมพร้อมที่จะกระโจนลงไปในกองไฟและย่างตัวเอง
แต่ทันใดนั้นขอทานก็เปลี่ยนร่างเป็นชายชราบนดวงจันทร์ตามเดิม
" เธอเป็นสัตว์ที่ใจดีมาก เจ้ากระต่าย
แต่เธอไม่ควรทำสิ่งใดที่เป็นการทำร้ายตัวของเธอเอง
เนื่องจากเธอเป็นสัตว์ที่ใจดีที่สุดในบรรดาสัตว์ทั้งหมด
ฉันจึงขอนำเธอกลับขึ้นไปอยู่กับฉัน"
จากนั้น ชายชราบนดวงจันทร์ก็อุ้มกระต่ายนำไปที่ดวงจันทร์
ถ้าเรามองดูดวงจันทร์ให้ดีๆ ตอนที่ดวงจันทร์ส่องแสงนวลแจ่มจรัสนั้น
เราจะเห็นกระต่ายอยู่บนนั้น ซึ่งชายชราเป็นผู้นำไปไว้เมื่อนานมาแล้ว
และนี่ก็เป็นตำนานที่มาของกระต่ายบนดวงจันทร์ของญี่ปุ่น

วันอาทิตย์ที่ 21 ธันวาคม พ.ศ. 2557

ประวัติเจ้าของบล็อก


ประวัติส่วนตัว


ข้าพเจ้า นาย วัชรากร เอี่ยมแก้ว ชื่อเล่น จ๊อบ 
เชื่อชาติ ไทย สัญชาติ ไทย ศาสนา


เกิดวันที่ 1 ธันวาคม 2539 
ข้าพเจ้าเป็นบุตรคนที่ 2 มีพี่น้องทั้งหมด 2 คน ชาย 1 หญิง 1 
ที่อยู่ปัจุบัน

บ้านเลขที่ 21 หมู่ 2 ต.ชำแระ อ.โพธาราม จ.ราชบุรี 70120 
หมายเลขโทรศัพท์ 0915485502 
อีเมล watcharakorn.job@gmail.com 
ประวัติการศึกษา

สำเร็จการศึกษาระดับประถมศึกษา จาก

โรงเรียนวัดท่ามะขามประชาอุทิศ 
สำเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาตอนต้น 

โรงเรียนท่ามะขามวิทยา 
นิสัยส่วนตัว 

ติ๊งต๊อง รักเพื่อน นิสัยดี 
ความสามารถพิเศษ
ไม่มี 
คติประจำใจ

เป้าหมายมีไว้พุ้งชน 
ความใฝ่ฝันในอนาคต 

อยากเป็นทหาร 
งานอดิเรก

เล่นเกมส์ 
ความชอบส่วนตัว

ชอบดูการ์ตูน 
ต้นไม้ที่ชอบ

ต้นซากุระ 
วิชาที่ชอบ คอม 
อาหารที่ชอบ ผัดกะเพรา 
สีที่ชอบ สีฟ้า น้ำเงิน 
สิ่งที่อยากทำมากที่สุด ดูการ์ตูน